Αγαπάω και αδιαφορώ...

Αγάπες... μπήκα και εγώ στο παιχνίδι της αγάπης, χάρη στην πρόσκληση της Roadartist την ευχαριστώ λοιπόν.

Αγαπάω τον ήλιο, μου δίνει ζωντάνια, όρεξη και ενέργεια να συνεχίσω, εκεί που πάω να σταματήσω τσακ η ακτίνες του με επαναφέρουν. Αγαπάω τον ήλιο όταν με τυφλώνει, όταν με καίει ακόμα και όταν δεν μπορώ να δω το δρόμο μπροστά μου όταν οδηγώ.

Αγαπάω τη θάλασσα, ζώδιο του νερού άλλωστε αλλά και γεννημένη σε απόσταση αναπνοής από αυτήν. Μεγάλωσα δίπλα της, μέσα της, στις αμμουδιές της, αγαπάω τη μυρωδιά της, την αίσθηση όταν μένω στο νερό ακίνητη με κλειστά τα μάτια αλλά και με διάπλατα τα μάτια να την κοιτάζω μέχρι εκεί που το γαλάζιο της χάνεται.

Αγαπάω τη βροχή, τον ήχο της πάνω στο χώμα αλλά και πάνω στο τσιμέντο, αγαπάω τις σταγόνες της στα τζάμια να φτιάχνουν αυλάκια απο πάνω μέχρι κάτω. Αγαπάω να τη μοιράζομαι υπό το φως των κεριών μετά από μια διακοπή ρεύματος ή και όχι.

Αγαπάω τους φίλους μου, γιατί όπως λέει και η Αρβανιτάκη "ζωή που δε μοιράζεται είναι ζωή κλεμμένη."

Αγαπάω τον αέρα, όταν παίρνει τα μαλλιά μου, όταν λυσσομανάει χτυπώντας τις πόρτες και τα παράθυρα, όταν κολλάει τα ρούχα στο σώμα, ακόμα και όταν σε εμποδίζει να προχωρήσεις και σε πάει εκεί που θέλει αυτός, αυτήν την πάλη σώμα - αέρα την αγαπάω.

Αγαπάω τον ύπνο, τη μυρωδιά του φρεσκοπλυμένου μαξιλαριού και τα γλυκά όνειρα που φέρνει, αυτά που πάντα εύχομαι στους άλλους και θέλω να μου ανταποδίδουν.

Αγαπάω τη μουσική, τέλος. Δε ζω χωρίς αυτήν, ακούω μουσική όταν κοιμάμαι, όταν ξυπνάω, όταν δουλεύω, όταν είμαι στο ντους (εκεί τραγουδάω κιόλας) όταν οδηγώ, όταν ακόμα και στις βόλτες μου στο κέντρο της Αθήνας με τον εξωτερικό θόρυβο να σου παίρνει τα αυτιά εγώ βρίσκω καταφύγιο στη μουσική που έχω περάσει στο κινητό μου του αγαπημένου μου μεξικανού τραγουδιστή. "para estar contigo"

Αγαπάω τη σοκολάτα, τι πρωτότυπο! Mπορώ να τραφώ μόνο με αυτή για μέρες, παλαιότερα το έκανα όχι πια, πλέον την απολαμβάνω σε μικρές δόσεις και αραιά αλλά πάντα παραμένει η διατροφική μου εμμονή.

Αγαπάω τις ατέλειωτες διαδρομές με το αυτοκίνητο, δώσε μου δρόμο ανοιχτό και έφυγα δε με απασχολεί ο προορισμός τη διαδρομή θέλω, αυτή με γοητεύει αυτήν αποζητώ αν έχω και συνοδηγό ακόμα καλύτερα. Μουσική στη διαπασών και φύγαμε!

Αγαπάω τα ταξίδια, πάντα τα αγαπούσα αλλά δε γίνονταν με τις καλύτερες συνθήκες, φέτος αυτό άλλαξε, ναι τα ταξίδια είναι μαγικά, σε αλλάζουν, σε δομούν, σε ανεβάζουν και πάντα θέλεις και άλλο μέχρι να βρεις τον αγαπημένο σου προορισμό αλλά τι υπέροχο να μην τον βρεις και να συνεχίζεις να ταξιδεύεις...

Αγαπάω να πίνω mojito χειμώνα- καλοκαίρι και ακόμα ψάχνoυμε μαζί με μια φίλη να βρούμε το μέρος που σερβίρει το καλύτερο. Αγαπάω τη γεύση του καφέ, το άρωμα του, να τον συνοδεύω με ένα τσιγάρο και καλή παρέα, αυτόν τον καφέ που πίνεις με την παρέα σου μετά από μια ατέλειωτη βόλτα στο κέντρο, μετά από ψώνια καταλήγοντας στο πολύβουο Θησείο Σάββατο μεσημέρι.

Όλα τα παραπάνω τα αγαπώ ανάμεσα σε πολλά άλλα τελικά που με αφορμή αυτό το παιχνίδι θυμήθηκα και εκτίμησα από την αρχή, όλα αυτά μαζί συνδυασμένα ή και όχι είναι που κάνουν τη ζωή να αξίζει και σου δίνουν ελευθερία, να και κάτι άλλο που αγαπώ.

Προσκαλώ στο παιχνίδι όποιον θέλει να μοιραστεί τις αγάπες ή την αγάπη του, τη μια και μοναδική. Αν υπάρχει.

Αγαπάω κι αδιαφορώ